مقایسه روش های FAO، USDA و FRWMO در تهیه نقشه قابلیت اراضی حوزه آبخیز گلازچای اشنویه

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 275

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WSRCJ-9-4_005

تاریخ نمایه سازی: 4 آبان 1400

چکیده مقاله:

ارزیابی قابلیت های کاربری اراضی مبتنی بر شرایط منطقه برای کاهش اثرات انسانی بر منابع طبیعی و شناسایی کاربری های متناسب ضروری است. حال آن که انتخاب شیوه مناسب بررسی قابلیت اراضی در مقیاس حوزه آبخیز کم تر مورد توجه قرار گرفته است. از این رو مطالعه حاضر با هدف کاربست و اعتبارسنجی سه روش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO)، وزارت کشاورزی ایالات متحده امریکا(USDA) و سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور (FRWMO) در ارزیابی قابلیت اراضی حوزه آبخیز گلازچای اشنویه در آذربایجان غربی انجام شد. بر همین اساس با استفاده از داده های موجود و تهیه ۱۲۲ نمونه خاک و هم چنین ویژگی های توپوگرافی و هواشناسی، نقشه معیارهای مختلف و بر اساس استانداردهای ذکر شده در سه روش مذکور قابلیت اراضی برای آبخیز مطالعاتی تهیه شد. نتایج نشان داد بیش ترین تغییرات مطلق در مدل FRWMO با مساحت ۶۶۸۲ هکتار و کم ترین تغییرات مطلق نیز در مدل FAOبا مساحت ۵۶۵۶ هکتار بوده است. از طرفی دیگر بیش ترین عدم تطابق کاربری فعلی با قابلیت اراضی در روش FRWMO با شاخص Kappa ۶۴/۰ بود که به دلیل اعمال شیب های زیاد برای کاربری های کشاورزی و باغی است. بنابراین توصیه می شود برنامه ریزی کاربری اراضی با توجه به قابلیت اراضی منطقه و هم چنین در نظر گرفتن شرایط اقتصادی و اجتماعی ذی نفعان آبخیز پس از اعمال تغییرات کاربری، به نحوی انجام شود که رضایت حداکثری همه ذی نفعان را در پی داشته و منجر به پایداری حوزه آبخیز شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مصطفی ذبیحی سیلابی

گروه مهندسی آبخیزداری، دانشگاه تربیت مدرس

سید حمیدرضا صادقی

استاد دانشگاه تربیت مدرس

رئوف مصطفی زاده

دانشگاه محقق اردبیلی