بررسی پارامترهای مختلف پایداری و تعیین ارقام پایدار برای اقلیم ساحل خزر

به منظور تعیین پایداری عملکرد دانه در گندم نان 19 لاین امید بخش به همراه رقم تجن به عنوان شاهد، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در چهار ایستگاه تحقیقات کشاورزی اقلیم ساحل خزر شامل گنبد، گرگان، ساری و مغان در سال های 1385 - 1383 به مدت دو سال زراعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایشات نشان دادند که اثر متقابل ژنوتیپ × مکان و اثر متقابل ژنوتیپ × مکان × سالدر سطح احتمال 1% معنی دار بود ولی اثر متقابل ژنوتیپ × سال معنی دار نشد. به منظور مشخص نمودن لاین های پایدار، تجزیه پایداری با استفاده از روشهای پارامتری واریانس محیطی رومر ، ضریب تغییرات فرانسیس و کاننبرگ، اکووالانس ریک، ابرهارت و راسل ، واریانس و ضریب تغییرات درون مکانی استفاده شد. علیرغم وجود تفاوتهایی که در نتایج روش های مختلف پایداری وجود داشت ولی ژنوتیپ شماره 11 با پدیگری ALTAR 84/AE.SQUARROSA(219)//SERI و با متوسط عملکرد دانه 5230 کیلوگرم در هکتار بر اساس تمام روشهای مختلف پایداری برتر و دارای سازگاری عمومی خوبی بوده و قابل توصیه برای اقلیم گرم و مرطوب شمال کشور می باشد.

کلیدواژه ها:

گندم ، تجزیه پایداری ، عملکرد دانه ، اقلیم ساحل خزر