اثر کشت مخلوط گشنیز و شنبلیله بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی گشنیز (Coriandrum sativum

به منظور بررسی ترکیب های مختلف کشت مخلوط گشنیز و شنبلیله آزمایشی در سال زراعی 89 - 1388 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار درمزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: کشت خالص شنبلیله( ،( A کشت خالص گشنیز( %25 ،(G تراکم مطلوب گشنیز + 175 % تراکم مطلوب شنبلیله( %50 ،(C تراکم مطلوب گشنیز + 150 % تراکم مطلوب شنبلیله( %75 ،(D تراکم مطلوب گشنیز + 125 % تراکم مطلوب شنبلیله( %100 ،(E تراکم مطلوب گشنیز + 100 % تراکم مطلوب شنبلیله( %125،( F تراکم مطلوب گشنیز + 75 % تراکم مطلوب شنبلیله( %150 ،(H تراکم مطلوب گشنیز + 50 % تراکم مطلوب شنبلیله( %175 ،( I تراکم مطلوب گشنیز + 25 % تراکم مطلوب شنبلیله( %200 ،( J تراکم مطلوب گشنیز( K) و 200 % تراکم مطلوب شنبلیله( B) بود. نتایج آزمایش نشان داند، تیمار %100 تراکم مطلوب گشنیز + 100 % تراکم مطلوب شنبلیله بیشترین عملکرد دانه،عملکرد اسانس،درصد نیتروژن و شاخص برداشت را به خود اختصاص داد و تیمار K بیشترین درصد اسانس را دارا بود .کمترین درصد اسانس و درصد نیتروژن در تیمار C و کمترین عملکرد دانه و عملکرد اسانس در تیمار H مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

گشنیز ، عملکرد ، درصد نیتروژن ، شاخص برداشت