اثرات نانوذرات نقره سنتز شده با روش شیمیایی بر بیان ژن کیمرین در موش های صحرایی دیابتی

مقدمه: دیابت یک اختلال اندوکرینی است که با افزایش فاکتورهای التهابی در ارتباط می باشد. اثرات هیپوگلیسمیک و آنتی اکسیدانی نانوذرات نقره به اثبات رسیده است. در تحقیق حاضر، اثرات نانوذرات نقره تهیه شده به روش شیمیایی بر بیان ژن کیمرین در موش های صحرایی دیابتی ارزیابی گردید.مواد و روش ها: مورفولوژی و اندازه نانوذرات نقره سنتز شده با روش TEM شناسایی شد. در پانزده موش صحرایی از نژاد ویستار با وزن ۲۰۰- ۱۸۰ گرم استفاده شد. موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع ۲ القایی با نیکوتین آمید و استرپتوزوتوسین به ترتیب تزریق داخل صفاقی سالین یا mg/Kg ۵/۲ نانوذرات نقره را دریافت کردند. پنج موش صحرایی سالم به عنوان گروه کنترل سالم سالین دریافت کردند. بافت چربی سفید احشایی جمع آوری شده و میانگین بیان نسبی ژن کیمرین با روش ریل تایم PCR تعیین شد.نتایج: تصویر TEM، ذرات کروی شکل با اندازه ۷۵ نانومتر را برای نانوذرات نقره سنتز شده مشخص کرد. میانگین بیان نسبی ژن کیمرین درگروه دیابتی دریافت کننده نانوذره نقره نسبت به گروه دیابتی از نظر آماری به طور معنی داری کاهش یافت.بحث و نتیجه گیری: نانوذرات سنتز شده با روش شیمیایی ممکن است در بهبود مقاومت به انسولین در دیابت نوع II با جلوگیری از آسیب هپاتوسیت های کبدی و کاهش فاکتورهای التهابی دخیل باشد

کلیدواژه ها:

نانوذرات نقره ، کیمرین ، دیابت.