رابطه احساس پیوستگی و هیجان خواهی با خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد

این پژوهش با هدف بررسی رابطه احساس پیوستگی و هیجان خواهی با خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاهآزاد اسلامی بجنورد انجام شده است این پژوهش از لحاظ هدف، بنیادی و از لحاظ روش، توصیفی از نوعهمبستگی محسوب می شود جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد درسال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که شامل ۵۶۲۹ نفر بودند. جهت نمونه گیری از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد حجم نمونه بر اساس جدول مورگان ۳۲۹ نفر انتخاب شد ابزار گرد آوری اطلاعات،پرسشنامه احساس پیوستگی آنتونوسکی (۱۹۸۷)، مقیاس هیجان خواهی زاکرمن (۱۹۸۶) و پرسشنامهخودکارآمدی کودکان و نوجوانان موریس (۲۰۰۱) بود جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش همبستگیپیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. یافته ها نشان داد احساس پیوستگی و هیجان خواهی میتوانند خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد را پیش بینی کند. احساس پیوستگی و (مولفههای آن) با خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد رابطه دارد ولی هیجان خواهی و (مولفههای آن) با خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد رابطه ندارد.

کلیدواژه ها:

احساس پیوستگی ، هیجان خواهی ، خودکارآمدی