سکوت وجد آور درفرهنگ معماری ایران با نگرش پیرامون ساز و طراحی زورخانه

موسیقی عنصری است فرهنگی که در تمامی فرهنگ ها و جوامع حضور دارد ،استفاده موسیقی در معماری باعث حفظ فرهنگ آن جامعه میشود،بی شک موسیقی در فرهنگ ایرانی نقش بسزایی داشته و همواره مورد توجه بوده است این موسیقی گاهی با ساز و گاهی با موسیقیایی طبیعت در معماری تاثیر میگذارد ،منظور از سکوت، محیط بیصدا نیست بلکه محیطیس که مخاطب را به فکر،آرامش و تعالی درونی میرساند،سکوت مخاطب محور است و میگذارد انسان خودش در آن سکونت کند،تجربش کند نه اینکه با خود نمایی و حرافی حضورش(معماری) را بر مخاطب تحمیل کند،گاهی میتواند این فضا سازی از طریق معماری و گاهی از طریق ساز و هیاهو باشد،مهم این است که دیگر گوش نشنود ، چشم نبیندو فقط ذهن به عالم خیال رود،با بررسی معماری زورخانه متوجه این تضاد که هیاهو و معماری زورخانه انسان را از عالم ماده جدا کرده و به عالم خیال میبردبا توجه موضعات مطروحه نگارنده بر اساس روش تحقیق توصیفی تحقیق حاظر را پیش برده و عوامل نور و تاریکی در مبحث معماری و سنت و فرهنگ ایرانی بررسی نموده است،یافته های تحقیق حاکی از این است که موسیقی سکوت غایت موسیقی در معماریست که باعث حالت عرفانی در مخاطب میشود

کلیدواژه ها:

سکوت ، معماری ایرانی ، ساز ، زورخانه ، فرهنگ معماری ، روانشناسی محیط