روشهای خود تربیتی و دیگر تربیتی در نامه ۳۱ نهج البلاغه
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 456
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HSLCONF06_081
تاریخ نمایه سازی: 16 مرداد 1400
چکیده مقاله:
این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی و به منظور بررسی روشهای تربیتی در نامه ۳۱ نهج البلاغه انجام شده است. یافته ها حاکی از آن است که تربیت فرزند یکی از دعدغه های مهم و اساسی والدین و مربیان تربیتی در طول تاریخ بوده و هست. والدین و مربیان آگاه و مسولیت پذیر، همواره در صدد است تا با بکار گیری روشهای صحیح تربیت، فرزندان شایسته ای را تحویل جامعه دهند. در این میان امام علی علیه السلام بزرکترین منشور تربیتی (تربیت فرزند) را در قالب نامه ی به فرزندش امام مجتبی علیه السلام بیان نموده است. با مراجعه به این نامه، بررسی و تحلیل آن، میتوان به این نتیجه دست یافت که در این نامه، بطور کلی دو روش خود تربیتی و دیگر تربیتی بکار رفته است. روشهای استخراجی در این تحقیق عبارت است از: روش توکل، یاد مرگ، دعا، عبرت آموزی، عادت دهی، موعظه ( به عنوان روشهای خود تربیتی) الگو، تجربه، محبت، پرهیز از خشونت، استدلال( به عنوان روش های دیگر تربیتی).
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلام رضا حسنی
دانشجوی دکترای علوم تربیتی مجتمع آموزش عالی علوم انسانی وابسته به جامعهالمصطفی:
سیدمحمدصادق موسوی نسب
استاد یار موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) قم