ارزیابی مدلهای تجربی در برآورد تبخیر-تعرق مرجع همراه با مدل جنگل تصادفی در استان کرمان

تبخیر - تعرق مرجع در تعیین نیاز آبی گیاهان و طراحی صحیح سامانه های آبیاری نقش مهمی دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی مدلهای تجربی و واسنجی آنها، همچنین استفاده از مدل جنگل تصادفی (RF) در مقیاس داده های نهساله روزانه در ۸ ایستگاه سینوپتیک استان کرمان میباشد. روشهای تجربی انتخاب شده شامل هارگریوز – سامانی((HS، تورک((Turk ، مک کینگ((MK، دالتون((D و ترابرت((T هستند. نتایج نشان داد که قبل از واسنجی مدل HS در همه حوضه ها دارای دقت بالایی است. مدل HS در ایستگاه کرمان با مقادیرSI=۰/۲۲۱، RMSE= ۱/۱۸۱ mm/day و NS=۰/۷۵۸ بهترین مدل تجربی و بدترین مدل T در ایستگاه کرمان با مقادیرRMSE= ۴/۷۵۳ mm/day، SI=۰/۸۹۱ و NS= -۲/۹۱۶ است. بعد از واسنجی دقت مدلها کاهش یافت و این کاهش دقت در مدل هارگریوز - سامانی بهمراتب کمتر بوده است. مدلهای RF مخصوصا مدل RF۴ در ایستگاه بم عملکرد بسیار مطلوبی دارد. باتوجه به نیاز این مدل به داده های ورودی کمتر نسبت به مدلهای تجربی، استفاده از آنها برای برآورد تبخیر - تعرق مرجع در استان کرمان توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

تبخیر–تعرق ، جنگل تصادفی ، کرمان ، مدلهای تجربی ، واسنجی.