تخمین دبی اوج سیلاب به روش های تجربی مختلف و محاسبه ضریب سیل خیزی حوزه (منطقه مورد مطالعه : حوزه آبخیز گوشه شهنشاه استان لرستان)

بیش از ۷۵ درصد از مساحت کشور در مناطق خشک و نیمه خشک قرار گرفته است، خصوصیات این گونه مناطق بارندگی با شدت بالا و پراکنش نا منظم است و بیشتر آن به صورت سیلاب از منطقه خارج می شود، برآورد دقیق دبی پیک سیلاب و ضریب سیل خیزی در هر زیرحوزه ضروری است، هرچند به لحاظ محدودیت منابع مالی احیاء آبخیزها در کلیه زیرحوزه ها عملی نمی باشد. به منظور برآورد ارتفاع رواناب و دبی اوج سیلاب در حوزه های فاقد آمار روشهای تجربی معرفی شده اند. تحقیق حاضر به منظور محاسبه دبی اوج سیل در حوزه گوشه شهنشاه استان لرستان است که با استفاده از روش شماره منحنی و روش های مبتنی بر سطح صورت گرفته است. دبی اوج سیل در روش های مذکور برآورد گردید و سپس ضریب سیل خیزی حوزه با بهره گیری از دبی اوج سیل در روش شماره منحنی محاسبه شد. نتایج نشان داد مدل های مختلف تجربی برآورد دبی اوج سیلاب مقادیر متفاوتی را نشان می دهند. بر اساس اهمیت پروژه اجرایی، لازم است طراح سازه و یا کارشناس مدیریت جامع سیلاب شهری مقادیر حاصل از یکی از روشهای تجربی را لحاظ نموده، ضمن استدلال منطقی، بکار برد.

کلیدواژه ها:

ارتفاع رواناب ، زمان تمرکز ، ضریب سیل خیزی.