ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی با تاکید بر فرسایش بادی در منطقه سیستان

بیابان زایی پدیده ای است که به دلایل مختلفدر سراسر جهان در حال توسعه و گسترش است. دشت سیستان نیز از این پدیده متاثر بوده به نحوی که به مشکل حادی برای صنایع، راههای مواصلاتی و فعالیت های اقتصادی اجتماعی مردم منطقه مبدل گردیده است، لذا لزوم مبارزه با این پدیده و شناسایی عوامل موثر بر آن امری بدیهی است. هدف از این مطالعه برآورد وضعیت فعلی و پیش بینی وضعیت آینده بیابان زایی در منطقه سیستان براساس روش بسط یافته ارزیابی بیابان زایی در ایران، می باشد. برای این منظور واحدهای کاری موجود در منطقه به عنوان نقشه پایه برای ارزشدهی به عوامل و شاخصهای مورد نظر، به روش ژئومرفولوژی تهیه گردید. سپسبا ارزشدهی به شاخصهای ارزیابی فرسایش بادی و جمع امتیازات مربوط به آنها در هر واحد کاری و بر اساس جداول مبنا، شدت بیابان زایی برای کاربری های مختلفتعیین گردید. در نهایت با بهره گیری از نرم افزار 3.1 Arc view نقشه های مربوط به وضعیت فعلی و پتانسیل هر یک از کاربری های مذکور ترسیم شد.

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، وضعیت فعلی و آینده ، فرسایش بادی ، واحدکاری ، سیستان