اثربخشی شفقت درمانی بر تحمل ناکامی مادران دارای کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شفقت درمانی بر تحمل ناکامی مادران دارای کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالیمی باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کودکان بیش فعال منطقه ۳ اصفهان بود . بااستفاده از روش نمونه گیری تصادفی پرسشنامه ها در بین ۵۰ نفر ازمادران دارای کودک بیش فعال که نمرات پایینتری در تحمل ناکامی کسب کردند با در نظر گرفتن ملاک های ورود و خروج، انتخاب و به صورتتصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه تحمل ناکام هارینگتون بود.مداخله مشاورهای مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی بر روی گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای مجازی و بصورت هفته ای یکبار انجام شد و در ادامه برگروه ازمایش و گواه پس آزمون گرفته شد. کلیه ی داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار نسخه ۲۳ SPSS وبا استفاده از آمار توصیفیمیانگین و انحراف داده ها توصیف و سپس مفروضه ها با روش آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج پژوهش نشانداد شفقت درمانی بر مولفه های تحمل ناکامی (عدم تحمل عاطفی، عدم تحمل ناراحتی، پیشرفت و شایستگی) مادران کودکان دبستانی دارای اختلال نقصتوجه/ بیش فعالی تاثیر گذار است.

کلیدواژه ها:

شفقت درمانی ، تحمل ناکامی ، مادران ، ، اختلال نقص توجه / بیش فعالی