نانوی اکسید تیتانیوم تهدیدی برای کشاورزی پایدار

حیطه تحقیقات روی ذرات نانو و کنش متقابل آنها با گیاهان با امیدواری زیادی برای احتمال کاربرد آنها برای کمک به کشاورزی پایدار مورد توجه قرار گرفته است. از سوی دیگر ذرات نانو بر اساس فعالیتهای انسانی از جمله رهایی آگاهانه و عمدی آنها در خاک و آب در تکنولوژی های پاکسازی آلاینده ها ، کاربردهای زراعی بالقوه (مثل کودها)و یا رهایی غیر عمدی آنها از راه هوا ، آب و یا فاضلاب بکار برده شده در اراضی به خاکها وارد می شوند. این مقاله درباره نتایح علمی متمرکز روی اثرات منفی نانوذرات برگیاهان است. ما اثر نانوی اکسید تیتانیوم را روی جوانه زنی دانه های کرفس کوهی بررسی کرده ایم. نتیجه پیشنهاد می کند که نانوذرات اکسید تیتانیوم درحد معنی داری سمیت اکولوژیکی ایجاد می کند و جوانه زنی دانه های کرفس کوهی را کاهش می دهد. بنابر این توصیه می شود که اثر سمیت اکولوژیکی نانوذرات قبل از کاربرد آنها روشن شود. راهنمایی هایی برای تشویق نانوتکنولوژی سبز لازم است تا در حین کاربرد آنها پتانسیل اثرات نامطلوب آنها روی محیط نیز کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

کرفس کوهی ، جوانه زنی ، سمیت اکولوژیکی و نانوذرات اکسید تیتانیوم