تاثیر تمرکز مالکیت و درصد مالکیت دولتی بر نقاط ضعف کنترل داخلی در شرکت ها

سازوکارهای راهبری شرکت، به دنبال افزایش پاسخگویی و شفافت جهت نظارت هرچه بیشتر هستند. یکی از ابزارهای مهم اطمینان از حفظ منافع سرمایه گذاران، کنترل های داخلی اثربخش است. سهامداران شرتک با حق رایی که دارا می باشند اعضای هیئت مدیره را انتخاب می کنند و اعضای هیئت مدیره نیز به عنوان مرجع تصمیم گیرنده در شرکت ها انجام وظیفه می نمایند. بنابراین سهامداران به طور مستقیم و غیر مستقیم در تصمیم گیری های شرکت دخیل هستند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرکز مالکیت و درصد مالکیت دولتی بر نقاط ضعف کنترل داخلی در شرکت ها است. پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و از منظرر روش تحقیق، از نوع توصیفی و از میان انواع تحقیق های توصیفی از نوع همبستگی می باشد. داده های تحقیق حاضر به صورت ترکیبی بوده و با استفاده از اطلاعات مالی ۹۴ شرتک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۷ جمع آوری شده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از الگوی رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته های حاصل از هر دو مدل رگرسیونی لجستیک وحداقل مربعات معمولی نشان داد، تمرکز مالکیت و مالکیت دولتی بر ضعف کنترل داخلی در شرکت ها اثر معناداری ندارد.

کلیدواژه ها:

درصد مالکیت دولتی ، تمرکز مالکیت ، ضعف کنترل داخلی