بررسی میزان خلاقیت معلمان و ارتباط آن با عملکرد آموزشی آنها در تدریس به روش مجازی منطقه پنج تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر بر بررسی میزان خلاقیت معلمان و ارتباط آن با عملکرد آموزشی آنها در تدریس به روش مجازی منطقه پنج تهران می باشد. در این پژوهش پس از بررسی جامع پیشینه مطالعات خلاقیت از دیدگاه های مختلف، چهار سطح به عنوان مولفه های خلاقیت انتخاب شدند که عبارتند از : خلاقیت کم، متوسط پایین، متوسط بالا، خیلی خلاق.برای انجام پژوهش از روش توصیفی (همبستگی) استفاده شده است. »خلاقیت معلمان« به عنوان متغیر مستقل و »عملکرد آموزشی آنها« به عنوان متغییر وابسته در نظر گرفته شده است. به منظور بررسی سوالات تحقیق، اطلاعات مورد نیاز از طریق اجرای دو پرسشنامه سنجش خلاقیت رندسیپ و پرسشنامه سنجش عملکرد آموزشی استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دبیران مدارس نظری، منطقه پنج تهران که به صورت آنلاین به تدریس مشغول بودند و تعداد آنان ۴۲۰ نفر بودند که تعداد ۲۰۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای و تصادفی طبقه ای بعنوان حجم نمونه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل نتایج و داده ها با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی مثل فراوانی، میانگین، انحراف معیار، تحلیل رگرسیون به وسیله بسته نرم افزار آماری SPSS۲۱ صورت گرفته است. نتایج تحقیق حاکی است %۹/۵ معلمان خیلی خلاق، %۵۴/۳ خلاقیت متوسط بالا ، %۳۳/۹ خلاقیت متوسط پایین و %۲/۲ خلاقیت کم از خود نشان دادند با توجه به نتایج به دست آمده، تاثیر مقیاس های خلاقیت معلمان در عملکرد آموزشی آنها در زمان تدریس مجازی و آنلاین معنی دار است. به این ترتیب نتایج تحلیل نمایانگر این نکته است که بین خرده سطوح مختلف خلاقیت که عبارتند از خلاقیت کم، متوسط پایین، متوسط بالاو خیلی خلاق با عملکرد آموزشی معلمان همبستگی معناداری وجود دارد. (p<۰/۰۵)

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، عملکرد آموزشی ، تدریس مجازی