مدلسازی سیستم برداشت انرژی پیزوالکتریک در یک ساختمان آموزشی

دستیابی به منابع انرژی پاک و تجدید پذیر از آرزوهای بشر می باشد. این تحقیق در جستجوی معرفی سیستمی است که با استفاده از انرژی جنبشی حاصل از تردد افراد الکتریسیته تولید نماید و از این طریق بتواند بخشی از انرژی الکتریسیته مورد نیاز در روشنایی و به کار انداختن دستگاه های الکترونیکی در مکان های پر رفت و آمد را تامین کند. برای این منظور مدرسه ای با ۱۰ کلاس و با ۳۳۶ نفر دانش آموز و دبیر در شیفت صبح و ۱۳۶ نفر در شیفت عصر در شهر کرمانشاه مورد مطالعه قرار گرفت . به وسیله نرم افزار اتوکد تعداد و نحوه چیدمان کاشی ها مشخص شد . با انجام محاسبات بر اساس میزان انرژی برداشت شده از هر گام که توسط شرکت سازنده کاشی ها منتشر شده ، استفاده از این تکنولوژی از جهت میزان برق تولید شده و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بررسی شد. همچنین مقایسه ای بین کارایی کاشی های پیزوالکتریک مربعی و مثلثی در زمینه های ذکر شده صورت گرفت . در نهایت مشخص شد که برق تولید شده توسط کاشی های مربعی و مثلثی به ترتیب برابر kw.h/year ۱۹/۹۵ و ۷۵/۲۵KW.h/year است . کاشی های مربعی % ۰/۸۱ از نیاز ساختمان به انرژی را تامین کردند ، در حالیکه این رقم در کاشی های مثلثی % ۳/۰۴ بود انتشار آلاینده ها با استفاده از کاشی های مربعی کاهشی برابر ۰/۰۶، ۰/۳۳ و ۱۳/۸۴ کیلوگرم در سال به ترتیب برای گازهای N۲O، CH۴ و CO۲ را نشان دادند. این ارقام برای کاشی های مثلثی به ترتیب ۰/۲۲، ۱/۲۷ و ۵۲/۲۲ کیلوگرم در سال بودند . با مقایسه نتایج در زمینه های مختلف مشخص شد که کارایی کاشی های مثلثی تقریبا ۳/۷۱ برابر بیشتر از کاشی های مربعی قدیمی است.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدید پذیر ، برداشت انرژی ، کاشی پیزوالکتریک