الگوی جامع عوامل تسهیل گر یادگیری در سازمان های دفاعی

زمینه و هدف: سازمان ها برای مواجه با تغییرات جهانی، ناگزیر به تجهیز خود به انواع ابزارهای رقابتی هستند. یکی از مهمترین ابزارها، یادگیرندگی و نهادینه کردن یادگیری در سازمان است. بر این اساس، در پژوهش حاضر مهمترین عوامل موثر بر یادگیری در سازمان ارائه می شود. روش شناسی: پژوهش حاضر، پژوهشی توصیفی از نوع پیمایشی است. برای شناسایی ابعاد، مولفه ها و شاخص ها از مبانی نظری و نظرات خبرگان استفاده شد. جامعه آماری پژوهش در مرحله ارائه الگو شامل ده نفر از خبرگان موضوعی و در مرحله آسیب شناسی شامل تمامی کارکنان دارای مدرک تحصیلی بالاتر از کارشناسی در یک سازمان علمی نظامی بود. نمونه آماری در مرحله اول به روش قضاوتی هدف مند و در مرحله دوم به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. همچنین، جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل داده ها با کمک آزمون های آماری تی و تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که ابعاد نگرشی، اعمال مدیریتی، جو سازمانی، ویژگی های کارکنان و مدیریت دانش از عوامل تسهیل گر یادگیری محسوب می شوند. همچنین، عامل نگرشی دارای بیشترین اهمیت برای تسهیل یادگیری در سازمان است. نتیجه گیری: تدراک عوامل تسهیل گر یادگیری موجب ارتقای یادگیری سازمانی و نگرش مثبت مسئولان به فرایند آموزش و یادگیری در سازمان می شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، ابعاد نگرشی ، اعمال مدیریتی