اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت خواب بیماران مبتلا به بی خوابی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت خواب بیماران مبتلا به بی خوابی در شهر آبادان بود. نمونه پژوهش شامل ۱۵ ) ۳۰ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل) از افراد مبتلا به بی خوابی بود که به صورت نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه کیفیت خواب (PSQI) پاسخ دادند مداخله بر روی روی گروه آزمایش صورت گرفت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس (مانکوا) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، نمرات کیفیت خواب افراد مبتلا به بی خوابی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری بهبود یافته بود و یافته ها بعد از یک ماه نیز پایدار بودند

کلیدواژه ها:

درمان ذهن آگاهی ، کیفیت خواب ، بیماران مبتلا به بی خوابی