ارزیابی پایداری عملکرد دانه لاین های اینبرد نوترکیب گندم نان براساس روش امی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 310

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOPP-22-2_010

تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: توسعه ارقام پرمحصول با سازگاری گسترده هدف نهایی اصلاح گران گیاه می باشد. با این حال، دستیابی به این هدف به واسطه وجود اثرات متقابل ژنوتیپ در محیط پیچیده است. اثر متقابل ژنوتیپ در محیط مسئله ای مهم در مطالعه صفات کمی می باشد زیرا تفسیر آزمایش های ژنتیکی را دشوار می نماید و پیش بینی را مشکل می سازد، همچنین ثبات عملکرد در مناطق مختلف را کاهش می دهد. آزمایش های چند منطقه ای اغلب جهت ارزیابی پایداری عملکرد ژنوتیپ ها مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. روش امی(AMMI) ابرازی قوی در تشخیص الگوهای اثر متقابل ژنوتیپ در محیط را نشان می دهد. این روش آماری به طور گسترده جهت توضیح پیچیده اثرمتقابل ژنوتیپ در محیط، افزایش کارآیی انتخاب و حصول اطمینان از پیشرفت ژنتیکی برای انتخاب استفاده می شود. هدف این پژوهش، بررسی پاسخ لاین ها در مکان های مورد مطالعه و شناسایی لاین های پایدار به مکان های آزمایشی می باشد. مواد و روش ها: به منظور بررسی پاسخ لاین های مختلف گندم نان به شرایط متفاوت محیطی و تعیین پایداری عملکرد دانه، آزمایش هایی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو تکرار و در پنج مکان با استفاده از ۷۶ لاین اینبرد نوترکیب حاصل از تلاقی ارقام روشن× سوپرهد انجام گرفت. ایستگاه های اجرای آزمایش شامل کرمان، جوپار، ماهان، یزد و اردکان بودند. جهت ارزیابی اثر متقابل و شناسایی لاین های پایدار، آنالیز پایداری با استفاده از زوش امی صورت گرفت. در انجام محاسبات آماری این پژوهش از نرم افزارهای SAS و Excel استفاده گردید.یافته ها: نتایج تجزیه واریانس مرکب برای عملکرد دانه نشان داد که تفاوت معنی داری برای اثرات لاین، مکان و برهمکنش لاین در مکان در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. با توجه به معنی دار شدن اثر متقابل لاین× مکان به منظور بررسی دقیق تر اثر متقابل و وضعیت لاین-ها از نظر پایداری، تجزیه امی انجام شد. نتایج حاصل با رسم بای پلات AMMI۲ نشان داد که لاین های ۳، ۳۳، ۲۲، ۹، ۲۷۱، ۳۶، ۳۰۹، ۲۰۰، ۱۱۴، ۱۱، ۲۶۴، ۳۲۰، ۱۹۴، ۲۰، ۲۸۰، ۱، ۲۶، ۲۵۰، ۱۹، ۱۸، ۲۵، ۳۲۲،۵، ۱۵۲،۱۶۹، ۱۶۱ و ۳۲ کمترین فاصله را از مرکز بای پلات داشتند و با کمترین اثر متقابل به عنوان پایدارترین لاین ها شناخته شدند بنابراین قابل توصیه برای اکثر مکان ها می باشند. لاین های ۲۵۸، ۲۱۸،۱۷۶، ۴۸، ۸۲ و ۳۱۴ برای مکان یزد و لاین ۲۲۵ برای مکان اردکان بهترین پاسخ را نشان داده و با این مکان ها سازگاری خصوصی داشتند. نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج بدست آمده از این آزمایش، در بین لاین های مورد ارزیابی، لاین های ۳، ۹ و ۲۲ براساس مدل AMMI۱، AMMI۲ و پارامتر ارزش پایداری امی (ASV) به عنوان لاین های دارای پایداری عمومی معرفی شدند. از این رو لاین های امیدبخش شناسایی شده جهت مطالعات تکمیلی برای معرفی به زراعین توصیه می گردند.

کلیدواژه ها:

بای پلات ، پایداری ، تجزیه امی ، گندم ، لاین های اینبرد نوترکیب

نویسندگان

بهناز توحیدی

دانش آموخته کارشناسی ارشد

قاسم محمدی نژاد

عضو هیات علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

بابک ناخدا

عضو هیات علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران

حسین صبوری

عضو هیات علمی دانشگاه گنبد کاووس