تاثیر روکش بذر با مکملهای حاوی عناصر غذایی و محرکهای رشد بر استقرار بوته و مراحل اولیه رشد چغندرقند

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر روکش بذر با مکملهای حاوی عناصر غذایی و محرکهای رشد فسنوترن، آمینولفورته، هیومیفورته و هیومیکا بر استقرار و رشد گیاهچه چغندرقند در سال ۱۳۹۵ در دانشگاه محقق اردبیلی تحت شرایط مزرعه انجام شد. آزمایش به­صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل شستشوی بذر (شستشو و عدم شستشو)، رقم (شکوفا و پارس) و مقادیر مختلف فرآوردههای فسنوترن (۶۲/۱۲، ۲۴/۲۵ و ۵/۵۰ میلیلیتر در کیلوگرم بذر)، آمینولفورته (۶۲/۱۲، ۲۴/۲۵ و ۵/۵۰ میلیلیتر در کیلوگرم بذر)، هیومیفورته (۶۲/۱۲، ۲۴/۲۵ و ۵/۵۰ میلیلیتر در کیلوگرم بذر) و هیومیکا (۱۰، ۲۰ و ۳۰ میلیلیتر در کیلوگرم بذر) به­همراه تیمار شاهد (بدون روکش) بودند. نتایج نشان داد که شستشوی بذر اختلاف بین هیبریدها را از نظر رسیدن به ۹۰ درصد سبزشدن کاهش داد و هر دو هیبرید به­طور همزمان و سریع­تر سبز شدند. نتایج نشان داد که روکش بذر با هیومیکا در هر دو هیبرید باعث افزایش درصد استقرار بوته شد و تیمار روکش بذر با فسنوترن نسبت به دیگر تیمارها دارای کم­ترین درصد استقرار بوته بود. نتایج این تحقیق نشان داد که روکشدارکردن بذر بعد از شستشوی بذر کارایی روکشدارکردن بذر چغندرقند را افزایش داد. بهطوری­که درصد استقرار بوته در تمامی تیمارهای روکش بذر بعد از تیمار شستشوی بذر در مقایسه با روکش بذر بدون شستشوی قبلی بذر، به­طور قابل توجهی بیش­تر بود. وزن خشک برگ در تمامی تیمارهای روکش بذر به غیر از روکش بذر با فسنوترن (۵۰/۵۰ میلیلیتر در کیلوگرم بذر) نسبت به تیمار شاهد بیش­تر بود و در بین تیمارها نیز تیمار روکش بذر با هیومیکا (۳۰ میلیلیتر در هر کیلوگرم بذر) دارای بیش­ترین وزن خشک برگ بود. در بین تیمارهای مختلف، روکش بذر با هیومیکا و آمینولفورته در هیبرید پارس و بعد از شستشوی بذر از بیش­ترین وزن خشک ریشه برخوردار بود. در این تحقیق حداکثر شاخص کلروفیل کل و عملکرد کوانتومی فتوسیستم II در سطح ۳۰ میلیلیتر هیومیکا در هر کیلوگرم بذر مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

بذر منوژرم ، زمان سبزشدن ، شاخص کلروفیل ، وزن خشک