بررسی آزمایشگاهی کاربرد شمع مستغرق در کاهش آبشستگی دماغه آبشکن

یکی از روشهای کاهش عمق آبشستگی در آبشکن استفاده از شمعهای قربانی میباشد. در مطالعه حاضر نتایج یک سری آزمایشها باشمعهای مستغرق در فواصل مختلف در بالادست آبشکن برای رسیدن به مطلوبترین فاصله از نظر کاهش حجم و عمق آبشستگی آورده شده است. آزمایشها تحت آبشستگی آب زلال و در دبی وعمق آب ثابت در فلومی به طول 4 متر، عرض 74 سانتی متر وعمق 50 سانتی متر صورت گرفته است. نتایج آزمایشها نشان داد با افزایش فاصله شمعها نسبت به آبشکن تا حد معینی، عمق و حجم آبشستگی بترتیب 33/9 و 59/6 درصد نسبت به حالت بدون استفاده از شمع کاهش خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، آبشکن ، ماکزیمم عمق آبشستگی ، شمع