بررسی وضعیت دانش و مهارت با تکیه بر فعالیتهای مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بر اساس مدل جونز با تاکید بر اطلاعات الکترونیکی

هدف: بررسی وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز از سه جنبه دانش، مهارت و هفت فعالیت مدیریت اطلاعات شخصی(شامل یافتن و دوبارهیابی، ذخیرهسازی، سازماندهی، نگهداشت، امنیت و مدیریت جریان اطلاعات، ارزشیابی و ارزشگذاری، تدبیر و مفهومسازی بر اساس مدل جونز است. روش: این پژوهش به روش پیمایشی، توصیفی–تحلیلی انجام گرفته و از پرسشنامه تصحیح شده «مجاور» (۱۳۹۲) استفاده شد. با تعیین تعداد کل دانشجویان( ۱۳۰۰ نفر) و با استفاده از جدول کرجسی– مورگان، تعداد تقریبی نمونه ۲۹۷ نفر تعیین گردید. از میان ۲۹۷ پرسش نامه توزیع شده، ۲۹۷ پرسش نامه برگردانده(نرخ پاسخ ۱۰۰درصد) و کار تحلیل دادهها از آمار توصیفی(فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و برای تعیین معناداری رابطه از آمار استنباطی(آزمون همبستگی اسپیرمن و پیرسون، رگرسیون خطی) استفاده شد. یافتهها: یافتههای توصیفی منتج از پژوهش نشان داد میانگینهای دانش، مهارت و مجموع هفت فعالیت دانشجویان به ترتیب برابر با ۲۲/۱، ۰۵/۲ ، ۵۰/۲ و در سطح نامطلوب و نسبتا نامطلوب است. در این پژوهش به نقش سه متغیر مقطع تحصیلی، سن، دانشکدهی محل تحصیل در مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان پرداخته و مشخص شد که از میان این عوامل«مدیریت اطلاعات شخصی» در بین دانشکدههای مختلف و مقطع تحصیلی با توجه به سطح معناداری ۰۵/۰رابطهی معناداری وجود دارد و میان دانشجویان با بازههای سنی مختلف رابطهی معناداری نیز وجود دارد. نتیجهگیری: وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سطح نسبتا نامطلوب قرار دارد که بایستی دورهها و کارگاههایی در جهت آگاهی بهتر نسبت به ابزارهای مدیریت اطلاعات شخصی و ارتقا مهارتهای دانشجویان برگزار شود. 

کلیدواژه ها:

اطلاعات الکترونیکی ، مدیریت اطلاعات شخصی ، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز