بررسی تأثیرات ایدئولوژیک واژه در سفرنامه های حج علی شریعتی و علیرضا قزوه

سفرنامه، نوشته ای ادبی یا گزارشی است که نویسنده در آن مشاهدات خود از اوضاع شهر ها یا سرزمینهایی کـه بـدان مسافرت کرده را بیان میکند. سفرنامه، معمولا حاوی اطلاعاتی از اوضاع فرهنگی، اجتماعی، انسـان شـناختی، آداب و رسـوم و اقلیم شناسی است. یکی از گونه های سفرنامه، سفرنامه حج است. سفرنامه حج، درباره شرح مشـاهدات زائـران کعبـه از مکـه و مناسک حج و حوادث و اتفاقات حول و حوش آن است. در ایران، شاعران و نویسندگان بعد از هر سفر حجی که رفته اند، اقـدام به نوشتن سفرنامه ای درباره آن کرده اند. دو تن از نویسندگان و شاعران معاصر ایران که اقدام به نوشتن و انتشار سفرنامه هـای حج خود کردهاند، علی شریعتی و علیرضا قزوه هستند. این مقاله قصد دارد به بررسی تأثیرات ایدئولوژیک واژه در سفرنامه های حج این دو نویسنده بپردازد. بر اساس یافته های این مقاله، هر دو نویسـنده از قالـب سـفرنامه نویسـی بـرای تبلیـغ و توضـیح اندیشه های سیاسی و ایدئولوژیک خود استفاده کرده اند. هر دو نویسنده در جای جای سـفرنامه شـان، اندیشـه هـای سیاسـی و ایدئولوژیک خود را تبلیغ کرده اند و از هر فرصتی برای بیان و توضیح آنها استفاده کـرده انـد. روش تحقیـق ایـن مقالـه، روش کتابخانه ای است و ابزار گردآوری اطلاعات نیز فیش برداری است.

کلیدواژه ها:

شریعتی ، قزوه ، سفرنامه ، ایدئولوژی ، حج.