بررسی ظرفیت های رنگ در نگارگری ایرانی برای ساخت بازی های رایانه ای

گسترش روزافزون بازی های رایانه ای بین سنین مختلف و مخصوصاً سنین پایین تلفیقی از فرصت ها و تهدید را ایجاد کردهاست. رسانه های جمعی به عنوان از ابزارهای مهم در انتقال ارزش ها، نمادها و پیام ها به کار برده می شوند و در بسیاری از موارددر خدمت گروهی خاص عمل می کند و داشتن ایده مقدم بر هر کار رسانه ای است. بهترین ایده در یک رسانه حفظ هویت وآشنایی کاربران آن بافرهنگ و پیشینه جامعه حتی به صورت غیرمستقیم است. بازی کامپیوتری را می توان ترکیبی از تصویر وموسیقی دید که از این میان تصویر نقش کلیدی تری دارد. از میان مدیوم های تصویری که به وسیله آنیک بازی کامپیوتری باکاربر بازی ارتباط برقرار می کند رنگ به دلیل ماهیت روانشناختی تأثیری عمیق تر بر کاربر دارد. بنابراین اگر انتخاب رنگ ازمنبع وسیع فرهنگ تصویری و هنری ایران زمین باشد توانسته ایم به کمک یک بازی کاربر را با هم نشینی رنگی به کار گرفته شدهتوسط مفاخر هنر ایران آشنا کنیم. و یقیناً حاصل این اقدام این است که کاربر با نگاهی مشتاق تر به شناسنامه های فرهنگیهنری ایران بنگرد و با ذهنی پذیراتر ترکیب رنگ به کاررفته در این آثار را در زندگی خود به کار گیرد. با تکیه بر فرضیه فوقسؤال این است که رنگ در نگارگری ایرانی دارای چه مختصاتی است و چگونه می توان از این ویژگی ها در تولید محتوای یکبازی رایانه ای بهره برد. تحقیق انجام شده بر اساس روش تحلیلی- توصیفی است و مبین این است که طراحی بازی هایرایانه ای در ایران می تواند قسمتی از استمرار سنت تصویری هنر ایرانی باشد و استفاده از نگاره ها به عنوان پالت انتخاب رنگبسیاری از بازی ها می تواند راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

بازی رایانه ای ، رنگ ، نگارگری ، فرهنگ