مدیریت انطباقی، چالش ها و راهکارهای آن

متخصصان در بخش مدیریت منابع آبی با مشکلات جدیدی در چند دهه اخیر مواجه شده اند. روش های مدیریتی بایدقابلیت پاسخگویی به تغییرات ناشی از افزایش عدم قطعیت ها و پیچیدگی ها به دلیل تغییرات آب و هوایی و جهانی شدن را داشته باشند. تمام این قابلیت ها را میتوان در نگرش جدیدی تحت عنوان مدیریت انطباقی خلاصه کرد که پیچیدگیها و عدم قطعیت ها را در نظر میگیرد. مدیریت انطباقی امروزه بصورت گسترده در فعالیت های مربوط به مدیریت و نگهداری منابع آب در حال استفاده میباشد، نه فقط در بازسازی اکوسیستم های آبی بلکه در بهره برداری از آنها نیز مورد استفاده قرار میگیرد. طبیعت یکپارچه و پیچیده منابع آبی چالش های فراوانی را در جهت مدیریت آنها بوجود آورده است. زیرا به یک رویکرد انعطاف پذیر و پاسخ گو در برابر تغییر شرایط نیاز دارند. عدم قطعیت یکی از بخش های جدایی ناپذیر سیستم های مدیریت منابع آب می باشد و برنامه ریزی برای آنها جزئی از فرایند مدیریت است حتی زمانی که از داده ها و مدل های قابل اعتماد در سیستم خود استفاده کرده باشیم. مدیریت انطباقی به ما امکان نوعی از سیاست گذاری را میدهد که در مواجه با عدم قطعیت ها که جزئی از نتایج اجرای سیاست های پیشین خودمان می باشند، قابل تغییر و بهبود باشند. نظارت دقیق بر رفتار سیستم در مدیریت انطباقی، باعث افزایش درک علمی و علاوه بر آن به بهبود سیاست ها و فعالیت های ما جزئی از یک فرایند یادگیری تکراری کمک میکند. مدیریت انطباقی یک فرایند آزمون و خطا نیست بلکه یادگیری در حین عمل است. در این مقاله به معرفی مفهوم مدیریت انطباقی در سیستم های آبی و مشکلاتی که در اجرای آن وجود دارد پرداخته و نمونه هایی از پروژه های اجرا شده در جهان و دستاورد های آن ارائه خواهد شد

کلیدواژه ها:

مدیریت انطباقی ، عدم قطعیت ، پیچیدگی ، سیاست گذاری