رفتار تاب آورانه مصرف آب در بخش کشاورزی، راهبردی سازگار با بحران آب در استان همدان

آب از ارزشمندترین منابع طبیعی است، که به عنوان یکی از نهاده های اصلی تولید محصولات کشاورزی، نقش مهمی در توسعه پایدار بخش کشاورزی ایفا میکند. رشد جمعیت، تغییرات آب و هوایی، کمبود سرمایه گذاری و مدیریت و ناکارآمدی بهره برداری از منابع موجود، مقدار دسترسی به آب را برای افراد محدود میکند. از این رو، موضوع چگونگی حفظ این منبع حیاتی و بهره برداری بهینه از آن یکی از مهمترین چالشهای قرن حاضر به ویژه در بخش کشاورزی به عنوان بزرگترین مصرف کننده آب است. اکثر منابع، از رفتار تاب آورانه تحت عنوان توانایی آماده شدن و برنامه ریزی برای تحمل کردن، بازیابی یا سازگاری موفق تر با حوادث ناخوشایند بالقوه یاد می کنند که در صورت تحقق یافتن چنین رفتاری در مواجهه با مخاطرات طبیعی از جمله بحران آب و کم آبی و صدمات ناشی از آن، میتوان این صدمات را به حداقل رسانده و بیان کرد که استفاده بهینه از منابع آب و مدیریت پایدار آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و با اعمال قوانین حاکم بر محیط طبیعی و داشتن رفتاری تاب آورانه در مواجهه با بحران آب در نهایت علاوه بر بهبود و بازیابی وضع موجود، به توسعه و سازگاری با کمبود منابع آبی در صنعت کشاورزی دست خواهیم یافت. در مقاله حاضر، با استفاده از روش مروری نقش رفتار تابآورانه مصرف آب در بخش کشاورزی به عنوان راهبردی در خصوص سازگاری با بحران آب و کمآبی در استان همدان مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که رویکرد تاب آوری بهترین استراتژی به منظور کاهش اثرات ناشی از بحران آب بوده و افزایش تابآوری و داشتن رفتاری تابآورانه در مصرف منابع آبی خصوصاً در بخش کشاورزی میتواند به عنوان پاسخی در مقابل آسیبهایی باشد که در روند بحرانها از جمله بحران آب، مناطق مختلف با آن مواجه میشوند.

کلیدواژه ها:

بحران آب ، تاب آوری ، رفتار تاب آورانه ، تغییر اقلیم ، کشاورزی پایدار