شىاسایی نواحی و شدت درد و بررسی تأثیر تمرینات NASM بر درد و کیفیت زندگی نوازندگان ویولن

مقدمه: شرایط شغلی نوازندگان آنها را در قشر آسیب پذیر قرار می دهد. فعالیت های تکراری، یکنواخت و استفاده مکرر از عضلات خاص سبب ایجاد دردهای اسکلتی عضلانی در این افراد می شود. در این پژوهش ابتدا به شناسایی نقاط آسیب نوازندگان پرداخته شد. سپس تأثیر استفاده از پروتکل تمرینات اصلاحی برگرفته از آکادمی ملی طب ورزش آمریکای روی نوازندگان بررسی شد. این پژوهش به منظور پیشگیری از آسیب و بهبود عملکرد حرکتی در نتیجه بهبود نواختن و کاهش دردهای عضلانی همچنین افزایش کیفیت زندگی نوازندگان ویولن مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: تعداد 60 نوازنده ویولن به صورت داوطلبانه در پسرشنامه شرکت کردند. این پرسشنامه که در سایت پرس لاین طراحی شده بود، شامل مشخصات فردی، مقیاس درد بصری، پرسشنامه نوردیک و کیفیت زندگی SF36 بود. سپس 29 نوازنده انتخاب شدند و در دو گروه کنتل و تجربی قرار گرفتند تا تأثیر تمرینات ورزشی مشاهده شود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش سوابق بیماری نوازندگان شامل دردهای عضلانی 44.4% درد مفاصل 36.1%، افسردگی 25%، میگرن 16.7% و ... می باشد. دردهای اسکلتی عضلانی ویولنیست ها بیشتر در نواحی گردن، شانه و کمر می باشد. تمرینات طولانی مدت نوازندگی سبب درد در نواحی گردن 36.7%، دست و مچ دست 4.20%، شانه 4.18% و کمر 4.18% شد. این دردها باعث کاهش عملکرد نوازدنگی در نتیجه کاهش کیفیت زندگی در ویولنیست ها می گردد. پروتکل تمرینی پژوهش حاضر سبب کاهش درد در گروه تجربی تا 40% (P≤0/05, F=60/92%) و افزایش کیفیت زندگی تا 11% (P≤0/05, F=8/18%) شده است. بنابراین تمرینات اصلاحی شامل مهار یا رهاسازی، افزایش دامنه حرکتی و تقویت عضلات ناحیه فوقانی برای کاهش درد به اساتید، نوازندگان ویولن و نوازندگان سایر سازها توصیه می گردد.