تأثیر مداخلات خودمدیریتی بر تبعیت از رژیم دارویی و سبک زندگی بر میزان CD4 و وایرلود (بار ویروسی) بیماران مبتلا به HIV/AIDS

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 489

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HFICONF01_071

تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: مداخلات خود مدیریتی می تواند در بالا بردن کفایت دستگاه ایمنی و به تأخیر انداختن پیشرفت HIV مؤثر باشد. هدف مطالعه حاضر ارزیابی تأثیر مداخلات خود مدیریتی بر اصلاح شیوه زندگی و تبعیت از رژیم داروی بر میزان CD4 و وایرلود در بیماران مبتلا به HIV/AIDS بود. روش بررسی: این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و تعداد 350 بیمار به روش نمونه گیری در دسترس در دو مرحله قبل و 6 ماه بعد از مداخله و در دو گروه آزمون و کنترل در آن شرکت کردند. گروه آزمون مداخلات خودمدیریتی و گروه کنترل مداخلات روتین را دریافت کردند. میزان CD4 ووایرلود بیماران قبل و بعد از درمان و سپس در فواصل زمانی 3 ماه، 6 ماه، 9 ماه و 12 ماه بعد از آموزش مداخلات اندازه گیری شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه پژوهشگر ساخته شامل پایبندی به رژیم داروئی و سبک زندگی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی گروه های زوج و گروه های مستقل استفاده شد. یافته ها: آزمون تی گروه های مستقل نشان داد که بعد از مداخله، اختلاف میانگین امتیازات "تبعیت ار رژیم دارویی" (P<0.01) همچنین در ابعاد سبک زندگی، بعد "انتخاب زندگی بدون استرس" در بین گروه کنترل و مداخدله معنی دار بوده است (P<0.05). میانگین CD4 و وایرلود بیماران در قبل و بعد از مداخله محاسبه شد و افزایش میزان CD4 در فواصل پیگیری نسبت به قبل از مداخله از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.05). نتیجه گیری: نتایج نشان داد مداخلات خود مدیریتی در تبعیت از رژیم دارویی و تغییرات سبک زندگی در ابعاد انتخاب زندگی بدون استرس می تواند کمک کننده باشد. در بیماران HIV که تغییر سبک زندگی مورد نظر متخصصین بوده، خود مدیریتی اقدام مؤثری برای افزایش توانمندی بیماران و افزایش سیستم دفاعی بیماران برای داشتن کنترل بر وضعیت خود تلقی شده است.

نویسندگان

نرگس کشتکار

دکترای تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، اهواز، ایران

شهلا مولوی

دکترای تخصصی روان شناسی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، اهواز، ایران

الهه مهرمنش

دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد یادگار امام، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

آزاده عسکری

دکتری روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد امارات، دبی، امارات متحده عربی

پونه کشتکار

کارشناس مامایی، مرکز بهداشت شهرستان امیدیه، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، اهواز، ایران