مطالعه آزمایشگاهی ظرفیت باربری پی های سطحی واقع بر ماسه در شرایط اشباع و غیراشباع

پی های سطحی معمولا بالاتر از تراز آب زیزمینی واقع بوده و خاک زیر آنها در شرایط غیراشباع می باشد. بنابراین ظرفیت باربری پی های سطحی بایستی متاثر از تنش های موئینگی ناشی از شرایط غیراشباع خاک باشد. در این تحقیق اثر غیراشباع بودن خاک بر ظرفیت باربری پی مربعی و مستطیلی واقع بر خاک دانه ای متراکم در مقیاس آزمایشگاهی در شرایط مختلف تراز آب زیرزمینی بررسی گردید. نتایج آزمایشها نشان می دهد که با پایین بردن تراز آب زیرزمینی و به تبع آن افزایش مکش بافتی خاک ناشی از مویینگی، با تغییر مکش بافتی از 0.5 تا 4.5 کیلوپاسکال در ماسه مورد مطالعه، ظرفیت باربری نهایی در شرایط غیراشباع از 2.3 تا 4.3 برابر شرایط اشباع بصورت غیرخطی افزایش می یابد همچنین در مکش های نزدیک به مکش بافتی باقیمانده و با گذر از ناحیه اشباع زدایی، آهنگ افزایش ظرفیت باربری کاهش یافته و با افزایش نسبت طول به عرض پی، نرخ افزایش ظرفیت باربری افزایش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

پی سطحی ، مدل آزمایشگاهی ، ظرفیت باربری ، مکش بافتی ، خاک غیراشباع