چگونگی طراحی فضاهای خدماتی در دوران پساکرونا

فضاهای خدماتی به طور فزاینده ای تجربه های مشتری را برای ارتقاء تمایز وفاداری آن ها مدیریت می کنند. ویروس کرونا در آغاز پیدایش بحرانی برای سلامت عمومی شناخته می شد اما به تدریج به یک تهدید اقتصادی جهانی، اجتماعی و فرهنگی نیز تبدیل شد. هدف از این پژوهش، طراحی فضاهای خدماتی است به طوری که میزان انتقال بیماری های عفونی، مسری و ویروسی مثل کرونا را به حداقل برساند. بایستی شرایطی ایجاد نمود که امکان حضور افراد در مراکز خدماتی فراهم شود تا از بروز بیماری های روحی روانی و بخصوص افسردگی جلوگیری نمود. در پژوهش حاضر از روش تحلیلی توصیفی استفاده شده است. ابزار مورد استفاده تحقیق، روش کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک مکتوب متعددی که پس از شیوع ویروس کرونا در ایران و خارج از ایران انجام شده، می باشد. این مطالعه در تلاش است تا در طراحی فضاهای خدماتی مانند رستوران ها، هتل ها و ... با ایجاد تغییراتی مثل تعبیه مانیتورهای هوشمند و امکان ثبت سفارش توسط مانیتور و استفاده از آسانسور اتومبیل بر خدمات کم خطرتری را دریافت نمود. این یافته ها نشان می دهند که بحران ویروس کرونا و شرایط قرنطینه، پیامدهای متعدد مثبت و منفی برای زندگی ایجاد کرده است. یافته های این پژوهش در صورت استمرار شرایط بحران ویروس کرونا یا حتی کاهش آن به دلیل امکان بروز موارد مشابه، کارآمد می باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی ، فضاهای خدماتی ، قرنطینه ، ویروس کرونا ، پساکرونا