مدیریت کیفری مناطق خشک و نیمه خشک و توسعه پایدار در پرتو راهبردهای سیاست جنایی ایران

سییاست جنایی دانشی است که مهم ترین پاسخ های کنشی و واکنشی را در برابر پدیده بزهکاری مطالعه می کند. توسعه پایدار در شمار مهم ترینمطالبات شهروندان از دولت هاست. از آنجا که بر پایه رهیافت های جرم شناسی دورکیمی، ارتکاب بزه در همه پهنه های زندگی در جوامع انسانیامری طبیعی است، برخی جرایم نیز چالشی فراروی توسعه پایدار هستند. مناطق خشک و نیمه خشک بخش هایی از کشورمان را فراگرفته و ازهمین رو، کاربست توان مندی های سیاست جنایی تقنینی، اجرایی، قضایی و مشارکتی می تواند دستیابی به هدف توسعه پایدار را در این مناطقتسهیل نماید. سازمان های مردم نهاد فعال در مناطق خشک و نیمه خشک با توان اقامه دعوای کیفری مناسب از نمونه های سیاست جناییمشارکتی و نیز پردازش مناسب حوزه های قضایی در شمار راهبردهای سیاست جنایی قضایی اجرایی در مناطق خشک و نیمه خشک هستندکه پیامدهای آشکاری در توسعه پایدار این مناطق ایفا می کنند. این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از رویکرد مطالعات میان-رشته ای نگاشته شده است.

کلیدواژه ها:

جرم شناسی ، سیاست جنایی ، توسعه پایدار ، بزه کاری ، مناطق خشک و نیمه خشک ، مدیریت کیفری ، توسعه پایدار