پیش بینی خودکارآمدی پژوهشی براساس جهت گیری هدفی تحصیلی و سبک های یادگیری دانشجویان

هدف از پژوهش پیش بینی خودکارآمدی پژوهشی براساس جهت گیری هدفی تحصیلی و سبک های یادگیری دانشجویان بود.این پژوهش، به لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی بود . جامعه آماری پژوهش تمامی دانشجویان دانشگاه های شهرستان ابهر در سال تحصیلی 98-99 است که نمونه ی آماری شامل 300 نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از جدول مورگان انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی اسچک و همکاران ( 1996 )، پرسشنامه جهت گیری هدفی میدگلی و همکاران ( 1998 ) و پرسشنامه سبک یادگیری کلب ( 1985 ) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگیپیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته های نشان داد که خودکارآمدی پژوهشی، جهت گیری هدفی دانشجویان را پیش بینی می کند (P>0/05)، و خودکارآمدی پژوهشی، سبک های یادگیری دانشجویان را پیش بینی می کند (P>0/05)، و در بهترین مدل پیش بینی سبک یادگیری و جهت گیری هدفی قادر به پیش بینی ضریب خودکارآمدی پژوهشی هستند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی پژوهشی ، جهت گیری هدفی ، سبک های یادگیری