مقایسه آبدهی و کیفیت چاههای بهره برداری سازندهای کارستی جنوب مرکزی ایران

اطلاعات بیش از 1200 حلقه چاه بهره برداری در سازندهای مختلف کارستی در محدوده مورد مطالعه که شامل استان فارس و قسمتهایی از استانهای بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد است مورد بررسی و تحلیل آماری قرار گرفت . این چاهها داریان و ،K به ترتیب فراوانی در سازندهای کارستی آسماری - جهر م، بنگستان، تربور، چمپه، گوری، آهک دگرگونی 1 سورمه حفاری شده ا ند. بررسی آبدهی، کیفیت آب چاهها و نسبت چاههای منفی به مثبت در سازندهای مختلف کارستی نشان می دهد که سازندهای آسماری - جهرم و بنگستان دارای بالاترین میزان آبدهی متوسط بوده و آبدهی متوسط به ترتیب در چاههای سازندهای تربور، داریان، گوری و چمپه کاهش می یابد. نوع لیتولوژی، ضخامت، توسعه کارست و وجود آبخوانهای کارستی پیوسته از عوامل تأثیرگذار در آبدهی است. آنالیزهای آماری از جمله آنالیز تمایز تفکیک چاههای سازندهای کاملا آهکی از چاههای سازندهای آهکی–مارنی(براساس متغیر دبی) را به خوبی تایید کرده است. از نظر کیفیت نیز چاههای کارستی بنگستان و آهک دگرگونی کمترین و چاههای سازندهای گوری و چمپه بالاترین هدایت الکتریکی را دارند. وجود مارن در پیکره سازندهای گوری و چمپه و قرار داشتن این دو سازند در نواحی جنوب فارس در مجاورت سازندهای شور و مخرب مانند میشان، آغاجاری و کفه های شور و بسته داخلی دلیل عمده پایین بودن کیفیت آب در سازندهای کارستی چمپه گوری است.. از نظر تعداد چاههای منفی (فاقد آبدهی )، سازند آهک دگرگونیK1 نسبت به سایر سازندهای کارستی دارای بیشترین نسبت بوده است . جدا افتادگی و عدم ارتباط آبخوانهای کارستی و در نتیجه کاهش سطح آبگیر چاه دلیل عمده تعدد چاههای منفی در این سازند بوده است

کلیدواژه ها:

کارست ، چاههای بهره برداری ، آبدهی ، کیفیت