مقایسه ی عددی دو پارامتر شکل پذیری و انرژی تجمعی در دیوار برشی فولادی با تیرهای همبند

استفاده از سیستم های مقاوم در برابر بارهای جانبی به منظور کاهش آسیب های وارد بر انواع مختلف سازه در اثر نیروی زلزله، امری ضروری است. یکی مناسب ترین سیستم های مقاوم در صنعت ساختمان سازی ، بهره گیری از مهاربندها و دیوار های برشی می باشد. مفهوم شکل پذیری، توانایی سازه برای تحمل تغییر شکل های غیرخطی و زیاد، بدون کاهش قابل ملاحظه در مقاومت آن می باشد. هر چه میزان پذیرش تغییر شکل غیرالاستیك سازه بیشتر باشد، شکل پذیری سازه افزایش می یابد. از طرفی کمیت انرژی تجمعی به عنوان پارامتری موثر در طراحی اجزای لرزه ای به شمارمی آید. لذا در این پژوهش به مقایسه عددی دو پارامتر شکل پذیری و انرژی تجمعی در دیوار برشی فولادی با تیر همبند در دو قاب هشت و دوازده طبقه می پردازیم. به همین منظور مدل های مورد بررسی شامل سه قاب هشت طبقه و سه قاب دوازده طبقه با طول تیر همبند 1.65، 3.5 و 5 متری می باشد که در محیط نرم افزار اپنسیس مدلسازی شده اند. نتایج مورد بررسی شامل انرژی تجمعی و شکل پذیری دیوار برشی و تیر همبند می باشد. بر اساس نتایج به دست آمده مشاهده شدافزایش طول تیر همبند، شکل پذیری و انرژی تجمعی در تیرهمبند و دیوار برشی را به ترتیب افزایش و کاهش داده است.

کلیدواژه ها:

تیر همبند ، دیوار برشی فولادی ، شکل پذیری ، انرژی تجمعی