تحلیل استانداردهای الگوریتم های مسیریابی سبز در شبکه های کامپیوتری

مطابق با استانداردهای جهانی در شبکه های کامپیوتری سبز، همیشه روشهای مسیریابی بهینه ارائه شده در این شبکه ها سبز نیستند. به عبارتی ممکن است یک روش بهینه سازی تعدادی پارامتر شبکه را بهینه کند اما ممکن است به عوض آن تعدادی از پارامترهای سبز بودن شبکه را با کاهش یا ضایعات همراه کند. به عنوان مثال ممکن است یک الگوریتم مسیریابی بهینه، از یک طرف نرخ انتقال داده را بهینه کند اما از طرف دیگر پهنای باند مصرفی و تعداد اتصالات به کار گرفته شده را بی رویه افزایش داده و با ضایعات زیادی همراه کند. این تحقیق با تحلیل و مطالعه یک الگوریتم مسیریابی بهینه موجود (OUMR) نشان میدهد که این الگوریتم هر چند بیشترین حجم داده را در زمان کمتری از شبکه عبور میدهد و نرخ انتقال داده را افزایش میدهد، اما از نظر مصرف پهنای باند، زمان انتقال و پهنای باند مصرف شده، ضایعات زیادی را به همراه داشته و مصرف انرژی قهوه ای شبکه را افزایش میدهد. این تحقیق ضمن ارائه معیارهای جدید برای اندازه گیری ضایعات پهنای باند و اتصالات مصرف شده، قوانین سبز جدیدی را به مدل مسیریابی بهینه خواهد افزود. این قوانین جدید ضایعات منابع و انرژی قهوه ای الگوریتم موجود را کاهش داده و آنها را در یک سطح انرژی سبز استاندارد میکند. روش مسیریابی بهینه جدید (GOUMR) مبتنی بر برنامه ریزی خطی است که ما آن را با قوانین بهینه سازی خطی جدید سبز خواهیم نمود. شبیه سازی و نتایج کامپیوتری نشان خواهند داد که این تحقیق به نحو مطلوبی به اهداف خود دست خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

انرژی سبز ، انرژی قهوه ای شبکه سبز ، مسیریابی بهینه ، برنامه ریزی خطی ، استاندارد شبکه سبز.