بررسی تاثیر زوج درمانی مبتنی بر خود نظم جویی بر کاهش تعارضات زناشویی و افزایش رابطه زوجین شهر دزفول

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر زوج درمانی مبتنی بر خود نظم جویی بر کاهش تعارضات زناشویی و افزایش رابطه زوجين شهر دزفول انجام شد. بدین منظور از بین جامعه آماری، یعنی زوجینی که در سال ۹۸ و ۹۹ به مراکز مشاوره شهر دزفول مراجعه کرده بودند تعداد ۱۶ زوج از طریق در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم بندی شدند. پرسشنامه تعارض زناشویی (MCQ) به عنوان پیش آزمون از هر دو گروه گرفته شد. سپس مداخله طی ۶ جلسه ۹۰ دقیقه ای فقط به گروه آزمایش ارائه شد و دوباره همان پرسشنامه فوق به عنوان پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS و آزمون U من ویتنی تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاکی از آن بود که زوج درمانی مبتنی بر خود نظم بخشی باعث کاهش معنادار میانگین گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است و باعث کاهش تعارضات شده است (( 0 .003=P. همچنین موجب کاهش نمرات میانگین گروه آزمایش در متغیر افزایش رابطه زوجین شد ( 0 . 002=P). پس می توان از زوج درمانی مبتنی بر خود نظم جویی برای کاهش تعارضات و افزایش رابطه استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی ، خود نظم جویی ، تعارض زناشویی ، افزایش رابطه