عوامل موثر بر چسبندگی حق الزحمه حسابرسی

مشكلات نمایندگی در نتیجة تضاد منافع میان مدیران و سهامداران ایجاد می شود. در این میان، حسابرسی راهكاریکارآمد برای محدودکردن اختیارات مدیران در روابط قراردادی محسوب می شود. به توجه به فقدان پژوهش کافی دربارهچسبندگی حق الزحمه حسابرسی پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر چسبندگی حق الزحمه حسابرسی در کوتاهمدت و بلند مدت در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. برای آزمون فرضیات ازرگرسیون چند متغیره برای شرکتهای نمونه در بازار بورس اوراق بهادار ایران طی سال های 1393 الی 1397 استفادهشده است. آزمون معنی دار بودن روابط متغیرها با استفاده از آماره های t و سطح معناداری sig صورت گرفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه تحقیق نشان میدهد در کوتاه مدت، حق الزحمه های حسابرسی متناسب با مدل استانداردحق الزحمة حسابرسی تعدیل نمی شوند و در بلندمدت، تمایل به افزایش حق الزحمه های حسابرسی بیشتر از کاهش حقالزحمه های حسابرسی است. همچنین با تغییر حسابرس، حق الزحمه های حسابرسی به مدل استاندارد حق الزحمةحسابرسی، نزدیكتر میشوند و کاهش دارایی های شرکت نیز موجب می شود حق الزحمه های حسابرسی از مدل استانداردحق الزحمة حسابرسی، دورتر می شوند.

کلیدواژه ها:

چسبندگی حق الزحمه حسابرسی ، تغییر حسابرس ، کاهش دارایی های شرکت