مطالعه توزیع مکانی و زمانی شوری در آبهای زیر زمینی در استان گیلان

تحقیق حاضر با هدف مطالعه پارامترهاي شوري (EC) و مقدار جامد محلول (TDS) در آب آبهاي زیرزمینی بخشی از استان گیلان، طی دوره زمانی 1381 تا 1391 انجام گردید، بدین منظور آزمایشهاي انجام شده از 36 حلقه چاه واقع در استان گیلان در بازه هاي 6 ماهه استفاده شد و با روشهاي زمین آماري با نرم افزار GS+مورد بررسی قرار گرفت، نتایج نشان داد کمترین مقدار TDS مربوط به 6 ماهه دوم سال 87 و بیشترین مقدار آن در 6 ماهه اول سال 85 بوده است. کمترین میزان EC مربوط به 6 ماهه اول سال 90 با 381 و بیشترین آن مریوط به 6 ماهه دوم سال 81 با مقدار 8151 بوده است، با توجه به استاندارد مصرف آب مشاهده میشودکه آب زیرزمینی در منطقه مورد مطالعه براي مصارف مختلف قابل استفاده می باشد، اما تغییرات در طول دوره زمانی مطالعه نشان میدهد که روند شوري و مقدار جامد محلول در منطقه بحرانی نمی باشد اما روند در طول دوره گاهی صعودي بوده که قسمتی از این پدیده را میتوان به عملیات کشاورزي و شستشوي کودهاي شیمیایی استفاده شده، در شالیزارهاي استان به سمت پایین دست نسبت داد. ازسوي دیگر میتوان بخشی از این افزایش شوري در این منطقه را ناشی از پیشروي آب دریا به خشکی به دو صورت زیرزمینی و یا پیشروي و ورود آب دریا به بستر رودخانه در مواقع کم آبی دانست.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، جامد محلول ، شوری ، گیلان.