مدیریت بحران شهری و مقابله با بیماری های واگیر دار با تاکید بر بیماری کرونا (کویید 19)

امروزه جهان از آنجایی که همه روزه با بحران های طبیعی و غیر طبیعی همراه است باید به دنبال راهکارهایی برای جلوگیری و یا کاهش و کنترلبحران باشد.استقرار فلات ایران در پهنه پر حادثه کره زمین باعث شده است تا کشور ایران از نظر بلاخیز بودن در دنیا در رده 10 قرار بگیرد و طبقآمار 90 درصد از جمعیت کشور در معرض خطرات ناشی از حوادث طبیعی و غیر طبیعی است. بحران را میتوان از نظر ماهیت (طبیعی، غیرطبیعییا انسان ساخت)، از نظر منشا (خارجی و داخلی)، از نظر شیوه بروز (ناگهانی و تدریجی) از نظر پایداری (گذرا و ادامه دار) تقسیم بندی کرد. کهبیمار های واگیر دار و اپیدمی در دسته بحران های ناگهانی قرار می گیرند و خسارت های جانی و مالی بسیار زیادی را به همراه دارند. این امر نشاندهنده لزوم توجه ویژه به جایگاه مدیریت بحران را نشان می دهد. مدیریت بحران یک علم کاربردی میباشد که با تجزیه و تحلیل سیسماتیک بحرانها به دنبال راهکار هایی در جهت کاهش اثرات مخرب بحران ها و یا جلوگیری از آن ها می باشند مراحل مدیریت بحران به 3 دسته قبل از بحران،حینوقوع بحران و پس از وقوع بحران تقسیم بندی میشود که در هر کدام باید تدابیر ویژه ای تدوین شود. در این پژوهش تلاش بر این است که با بررسیاسناد و مدارک موجود کتابخانه ای به اهمیت مدیریت بحران و هچنین نحوه مقابله مدیریت بحران با بحران های ناگهانی و همه گیر شامل بیماریهای اپیدمی مانند کویید 19 (کرونا) که در این اواخر به یکی از کشنده ترین بیماری های دنیا تبدیل شده است پی برد و همچنین باعث آگاه سازیهرچه بیشتر افراد جامعه در جهت کاهش و از بین بردن این نوع بحران ها شود.

کلیدواژه ها:

بحران ، مدیریت بحران ، بیماری واگیردار ، کرونا (کویید 19)