تأثیر تدریس به روش بحث گروهی بر افزایش خلاقیت و عملکرد تحصیلی درس علوم دانش آموزان پسر ششم ابتدایی شهر لارستان

یکی از عوامل مهمی که می تواند میزان موفقیت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را تحت تأثیر قرار دهد، روشهاي تدریسی می باشند که معلمان استفاده می کنند. تدریس از مهمترین عوامل در فعالیت هاي آموزشی است. براین اساس یکی از بزرگترین اهداف نظام هاي آموزش و پرورش امروزي، توسعه و تغییر روشهاي تدریس فراگیران است، تا شرایطی را فراهم کنند که فراگیران از طریق روش هاي پژوهش، به جاي انتقال مستقیم معلومات، به شیوه ساختارمند اطلاعات و دانش دست یابند. هدف کلی پژوهش حاضر، تأثیر تدریس به روش بحث گروهی بر افزایش خلاقیت و عملکرد تحصیلی درس علوم دانش آموزان پسر ششم ابتدایی شهر لارستان در سال تحصیلی 1398-1399می باشد .این پژوهش کاربردي و از نظر روش از نوع تحقیقات شبه آزمایشی است. جامعه آماري شامل کلیه دانش آموزان پسر ششم ابتدایی شهر لارستان می باشند که از بین آن ها به روش نمونه گیري در دسترس 60 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به شیوه تصادفی جانشین شدند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه استاندارد خلاقیت تورنس (1996) و عملکرد تحصیلی محقق ساخته می باشد. ضریب پایایی آلفاي کرونباخ پرسشنامه خلاقیت و عملکرد تحصیلی به ترتیب 0/87 و 0/79 محاسبه گردید . براي تجزیه و تحلیل فرضیه هاي پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد روش تدریس بحث گروهی در خلاقیت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم در درس علوم تجربی نسبت به روش تدریس سنتی(سخنرانی) تاثیر بیشتري دارد. روش تدریس بحث گروهی در افزایش میزان مولفه هاي خلاقیت شامل سیالی، ابتکار، انعطاف پذیري دانش آموزان پایه ششم در درس علوم نسبت به روش تدریس سنتی تأثیر بیشتري دارد. روش تدریس بحث گروهی در افزایش میزان بسط از مولفه خلاقیت دانش آموزان پسر پایه ششم در درس علوم نسبت نسبت به روش تدریس سنتی تأثیر ندارد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس فعال ، بحث گروهی ، خلاقیت ، عملکرد تحصیلی