مدیریت بهینه زندان ها در دوران نوین

امروزه زندان و نحوه اداره و مدیریت آن بیش از هر موضوع دیگر یک مساله مورد مناقشه و بحث است. زندان که خودبخشی از روند عدالت کیفری است و در جوامع مردم سالار افراد توسط قضات مستقلی که توسط قدرت مدنی منصوب شده اند به زندان ها فرستاده می شوند. نظام زندانبانی باید به جای قدرت نظامی تحت کنترل مدنی نیز باشد. مدیریت زندان ها نباید به طور مستقیم در دست نیروهای مسلح یا سایر قدرت های نظامی باشد. با وجود این در تعدادی از کشورها رئیس اداره زندان یک عضو در حال خدمت نیروهای مسلح است که به عنوان سمت دوم یا برای زمانی محدود برای این سمت انتخاب می شود. در چنین مواردی، دولت موظف است تصریح کند که این شخص به عنوان رئیس اداره زندان در یک مقام مدنی عمل می کند. مدیریت و اداره زندان باید در یک چارچوب اخلاقی انجام شود. بدون یک بستر اخلاقی مستحکم، در شرایطی که در آن گروهی از افراد قدرت قابل ملاحظه ای برای دیگران دارند، این وضعیت می تواند به راحتی موجب سوء استفاده از قدرت شود. البته بستر اخلاقی تنها به رفتار انفرادی کارکنان با زندانیان نمی شود؛ بلکه ضروری است درکی از شالوده اخلاقی حبس بر روند مدیریتی از بالا تا پایین حاکم شود. تأکید مقامات زندان بر روند درست، طلب بهره وری اجرایی یا اصرار در نیل به اهداف مدیریتی، بدون ملاحظه مقدماتی الزامات اخلاقی می تواند منجر به بسیاری از رفتارهای غیرانسانی شود.به طور خلاصه میتوان گفت زندان با مدیریت بهینه زندانی است که محیط آن شایسته و انسانی باشد در عمل این خصیصه ها می تواند بر اساس کیفیت روابط انسانی میان زندانی که در آن انجا زندگی می کنند سنجیده شود.زندان های با مدیریت بهینه زندان های هستند که در ک شفافی از اهداف مأموریت ها و ارزش ها ی خود داردند. مدیریت بهینه زندان مدیریتی است پویا ، و به عبارتی دیگر فرآیندی مستمر و دائمی است زندان ها نهاد های متشکل از ساختمان ها اند که در مکان های خاص بنا شده اند یکی از نخستین وظایف مدیر خوب و بهینه این است که بتواند بهترین استفاده ممکن را از فضای در دسترس بکند.

کلیدواژه ها:

زندان ، مدیریت بهینه ، روابط انسانی ، زندانیان.