تحلیل مروری سیستماتیک از پایداری اجتماعی در معماری و شهرسازی

پایداري در شهر براي اینکه از ارزش و اعتبار لازم برخوردار باشد باید جنبه هاي اجتماعی را نیز در بر گیرد. مفهوم پایدارياجتماعی به طور عمده با ابعاد کیفی همراه است و با مفاهیمی مانند زندگی انسانی و احساس رفاه ارزیابی می شود. در نهایت میتوان پایداري اجتماعی را بهبود شرایط زندگی دانست و آن را فرآیند دسترسی جوامع به بالاترین سطح کیفیت زندگی اجتماعی درنظر گرفت. این مقاله با رویکرد فراتحلیل به بررسی مقالات منتشر شده در مجلات علمی- پژوهشی فارسی زبان منتشر شده ازسال 1390 تا سال 1396 پرداخته است. فراتحلیل، ابزاري است براي تجمیع نتایج پژوهش هاي پراکنده و دستیابی به نگرشیجدید براي گسترش مرزهاي دانش. پراکندگی مطالعات نشان می دهد که بیشترین تحقیقات در حوزه جغرافیا صورت گرفته استو استان هاي تهران، خراسان رضوي بیشتر مورد توجه محققان قرار گرفته اند. در این راستا، با به کارگیري نرم افزار SPSS درتجزیه و تحلیل داده ها و آزمون ناپارامتریک فریدمن و آزمون همبستگی اسپیرمن به ارزیابی و رتبه بندي مولفه ها پرداخته شدهاست. نتایج حاصل بیان گر آن است که بین متغیرهاي ذکر شده رابطه معنی دار وجود ندارد و امتیاز هر یک از این مولفه ها درنظر شهروندان متفاوت است، معیار امنیت اجتماعی داراي بیشترین امتیاز می باشد.

کلیدواژه ها:

مرور سیستماتیک ، پایداری اجتماعی ، معماری و شهرسازی