بررسی سیستمهای آبیاری میکرو برای تولید نهالهای نارنج در مناطق مرطوب

استانهای مرطوب شمالی مهمترین م ناطق کشت مرکبات در ایران محسوب میشوند و نارنج پایه غالب مرکبات دراین مناطق است. بهینه کردن آبیاری باعث کاهش دوره و هزینه تولید نهال میشود. یکی از مهم ترین راهحلهای بهینه کردن آبیاری، استفاده از سیستمهای میکرو می باشد. د ر این تحقیق تاثیر چهار روش آبیاری بر رشد نهالهای نارنج ، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در رامسر مورد مطالعه گرفت. تیمارهای این آزمایش شامل روش آبیاری شیلنگی (معمول منطقه) و سه سیستم آبیاری میکرو (میکروجت، میکروفلاپر وtape بوده است. برای این منظور 1200 گیاه یک ساله نارنج در گلدانهای پلاستیکی با ترکیب خاکی معین کاشته شد و تیمارهای فوق به مدت دوسال 83-82 روی آنها اعمال شد . نیازخالص آبیاری بر اساس صد درصد تبخیر از تشتک کلاسA تع یین و اعمال شد. اندازهگیری پارامترهای رشد رویشی گیاهان روی 30 نهال از هر تیمار که بصورت تصادفی انتخاب شدند، انجام شد . مقایسه میانگینها نشان داد که تیمارها از نظر تعداد شاخه وارتفاع نهال اختلاف معنی دار دارند . بطورکلی رشد نارنج در تیمارهای میکروجت و میکروفلاپر بهتر بود . تیمار میکروجت از نظر ارتفاع، قطر ساقه، وزن تر و خشک شاخه ها بعلاوه ساقه و نیز صفات ریشه (حجم و وزن تر و خشک)، و تیمار میکروفلاپر از لحاظ طول شاخهها و صفات برگ (سطح، تعداد و وزن تر و خشک ) تاثیر بیشتری روی رشد گیاهان داشتند

کلیدواژه ها:

آبیاری قطرهای ، میکروجت tapeنهال نارنج