گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس سبک های هویت، هیجان خواهی و خود تنظیمی در بین دانش آموزان

عواملی متعددی از قبیل سبک های هویت، هیجان خواهی و نحوه خود تنظیمی نوجوانان ممکن است آنان را به ارتکاب رفتارهای پرخطر سوق دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک ها هویت، هیجان خواهی و خود تنظیمی با گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان صورت گرفت. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر پیرانشهر در سال تحصیلی 98-1397 بود. نمونه آماری عبارت بود از 400 نفر از دانش آموزان که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به منظور جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های سبک هویت برزونسکی، هیجان خواهی زاکرمن، خود تنظیمی بوفارد و خطرپذیری نوجوانان ایرانی استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که میزان رفتار پرخطر در دانش آموزان با سبک های هویتی آنان رابطه معناداری دارد به طوری که سبک اطلاعاتی به میزان r=-0/168 به صورت منفی و سبک هنجاری به میزان r=-0/146 به صورت منفی و سبک سردرگم به میزان r=0/467 به صورت مثبت دارای رابطه معنادار با رفتار پرخطر هستند، و همچنین بین میزان هیجان خواهی دانش آموزان و رفتار پرخطر آنان به میزان همبستگیr=0/489 رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. و بین نوع و میزان خود تنظیمی با رفتار پرخطر به میزان همبستگی r=-0/278 رابطه منفی و معنادار وجود دارد. می توان گفت افراد با سبک هویتی اطلاعاتی و هنجار و با خود تنظیمی بالا به علت ویژگی هایی که دارند تمایل کمتری به رفتارپرخطر دارند، اما افراد باخصوصیت هیجان خواهی بالا و سبک هویت سردرگم تمایل بیشتری به رفتار پرخطر دارند.

کلیدواژه ها:

سبک های هویتی ، خود تنظیمی ، هیجان خواهی ، رفتار پرخطر ، دانش آموزان