آینده نگاری و سیاست گذاری شهر نیشابور با رویکرد سناریونویسی

سناریو نگاری روشی موثر و کارآمد برای آینده نگاری است. طی سالهای اخیر پژوهش های فراوانی در مورد روش های سناریونویسی انجام شده است و موفقیت های چشمگیری در چارچوب های روش شناختی آن به دست آمده است. هدف اصلی توسعه ی سناریوها برانگیختن اندیشه درباره ی رخدادهای ممکن، پیش فرض های مرتبط با این رخدادها، فرصت ها و تهدیدهای ممکن و روش های اقدام است. سناریوسازان از طریق فرایندهای گروهی و مشارکتی، مجموعه داستان هایی درباره ی آینده ی درازمدت می آفرینند. با توجه به اینکه یکی از چالش های اساسی تهیه ی سناریوها یکپارچه کردن دانش بازیگران علمی و بازیگران اجرایی برای درک بهتر تعاملات پیچیده بین عوامل تاثیرگذار در یک منطقه است. هدف پژوهش حاضر معرفی قالبی برای یکپارچه کردن دانش به منظور تهیه ی سناریوهای منطقه ای است که نیازمند مشارکت و همکاری بازیگران نامتجانسی از جامعه ی علمی و بخش اجرایی است. پژوهش حاضر به مثابه ی پژوهشی کاربردی با بهره گیری از رویکرد تحلیل آثار متقابل ، آینده ی شهر نیشابور را سناریو پردازی کرده است .مشارکت کنندگان در این پژوهش، 26 نفر از خبرگان برنامه ریزی شهری و مدیران شهری شهر نیشابور بوده اند. این پژوهش با رجوع به اسناد بالادستی شهر نیشابور و استفاده از مطالعات کتابخانه ای و میدانی و پرسشنامه، 56 عامل اولیه اثرگذار بر آینده شهر نیشابور شناسایی شد که از میان این 56 عامل ، با استفاده از نرم افزار میک مک ، 30 عامل به مثابه عوامل کلیدی انتخاب شدند که به تدوین 6 سناریوی منجر شده است. درنهایت با ارائه ی راهبرد برای هر سناریو به تکرارپذیرترین راهبرد دست یافته ،که در گام آخر به ارائه سیاست و برنامه اقدام برای هر راهبرد پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

چشم انداز ، آینده پژوهی ، سناریونویسی ، آثار متقابل ، شهر نیشابور