استفاده از حیوانات تراریخته برای تولید بهینه محصولات دامی و خواص درمانی در سلامت انسان

در روش های سنتی اصلاح دام جهت ارتقا عملکرد دام از جفت گیری انتخابی استفاده می شود. بنابراین در هر نوبت جفت گیری حیواناتی با ویژگی عملکردی برتر به عنوان مخزن ژنتیکی شانس جفت گیری دارند. هرچند با موفقیت های بسیار خوبی در طی چندین سال گذشته همراه بوده است، اما روندی پر زحمت و زمان بر دارد. از سوی دیگر، هنگامی که یک رده ژنتیکی کارآمد تثبیت شد ایجاد صفات ژنتیکی جدید از راه روش جفت گیری انتخابی کاری دشوار خواهد بود. این موضوع موجب شده است که در دهه های گذشته پژوهش های زیادی در مورد ایجاد تغییرات ژنتیکی در حیوانات با استفاده از دانش بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک انجام شود. نخستین بار دانشمندان در سال 1981 با استفاده از روش ریز تزریق DNA موفق شدند یک ژن بیگانه را به ژنوم موش وارد کنند و اولین جانور تراریخته (ترانسژنیک) بطور موفقیت آمیزی تولید شد. امروزه از روش های مختلفیبرای تولید موجودات تراریخته استفاده می شود که مهمترین آنها شامل ریز تزریق پیش هسته ای، استفاده از ناقل های رتروویروسی، استفاده از سلول های پایه ای جنینی، استفاده از کروموزوم های صناعی و ادغام اسپرم می باشد. حیوانات تراریخته با اهداف مختلفی تولید می شوند: 1) به عنوان یک کارخانه بیولوژیک تولید دارو، 2) الگوهایی برای مطالعه بیماری های انسانی، 3) تولید اندام های قابل اهدا به انسان، 4) بهبود عملکرد تولید دام های اهلی و 5) انجام تکنیک شبیه سازی (کلونینگ 1 ). بکارگیری این تکنیک های بیولوژیک هنوز بطور کامل عملیاتی و تجاری یازی نشده است اما می تواند برای سطح سلامت جوامع انسانی مفید باشد، هرچند برای آن چالش هایی جدی بویژه زمینه اخلاق زیستی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بیوتکنولوژی ، ترانسژنیک ، سلامت انسان ، محصولات دامی