مقایسه حذف علفکش پاراکوات از محلول های آبی با استفاده از نانوذره آهن صفر ظرفیتی (nZVI) تقویت شده با دیاتومیت و پومیس

پاراکوات مهمترین علفکش از دسته بی پیریدیل ها است. علاوه بر اثرات مخرب زیست محیطی، این ترکیب کل سیستم بدنبه خصوص سیستم ریوی، اعصاب مرکزی و غدد لنفاوی را درگیر می کند. مطالعه حال حاضر با هدف مقایسه حذف علفکشپاراکوات از محلول های آبی با استفاده از نانوذره آهن صفر ظرفیتی تقویت شده با دیاتومیت (D-nZVI) و نانوذره آهن صفر ظرفیتیتقویت شده با پومیس (P-nZVI) انجام گردید. در این مطالعه nZVI با دیاتومیت و پومیس تقویت شد. آنالیزهای میکروسکوپالکترونی روبشی (SEM)، طیف سنج پراش اشعه ایکس (XRD)، اسپکترومتری مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، طیف نگاریفلوئورسانس اشعه ایکس (XRF) و آزمون اندازه گیری سطح ویژه (BET) برای بررسی خصوصیات نانوجاذب استفاده شدند. درادامه اثر متغیرهای مختلف غلظت آلاینده، زمان تماس، دما، غلظت جاذب ها (D-nZVI) و (P-nZVI) و pH به صورت ناپیوسته ودر شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. غلظت باقیمانده پاراکوات در محلول آبی توسط دستگاه HPLC خوانده شد. نتایج نشان دادpH بهینه برای هر دو فرآیند 74 / 3 است. راندمان D-nZVI در شرایط بهینه 76 / 92 % و برای P-nZVI؛ 85/28% می باشد.همچنین مطالعات ایزوترم و سینتیک جذب حاکی از آن است P-nZVI از دو مدل ایزوترمی لانگمویر و فروندلیچ و D-nZVI ازمدل ایزوترمی لانگمویر تبعیت می کنند و هردو فرآیند ازسینتیک شبه درجه دوم پیروی می کنند. نتایج بیانگر این است کهنانوساختارهای سنتز شده برای حذف پاراکوات از محلول های آبی مناسب بوده است. همچنین این دو جاذب می توانند جهت حذفترکیبات مشابه در دمای محیط و زمان کوتاه بسیار کارآمد باشند.

کلیدواژه ها:

علفکش ، پاراکوات ، نانو ذره آهن صفر ظرفیتی (nZVI) ، دیاتومیت ، پومیس