اثربخشی آموزش تغییر اصلاح رفتار والدین بر حساسیت اضطرابی دانش آموزان با اختلال نارسانویسی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تغییر اصلاح رفتار والدین بر حساسیت اضطرابی دانش آموزان با اختلال نارسانویسی انجام شد. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی والدین دانش آموزان نارساخوان پایه ششم مقطع ابتدایی مراجعه کننده به مراکز ناتوانی یادگیری آموزش وپرورش شهر زنجان در سال تحصیلی 1397-98 تشکیل دادند. تعداد والدین این دانش آموزان 230 نفر برآورد شد. از جامعه آماری یاد شده، نمونه ای به حجم 30 نفر 13 زن و 17 مرد به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش 15)نفر) و گروه کنترل 15) نفر) گمارده شدند. برنامه آموزش و تغییر اصلاح رفتار والدین در 8 جلسه 60 دقیقه ای 2) بار در هر هفته) بر روی والدین گروه آزمایش به صورت گروه ی اجرا شد؛ در حالیکه والدین گروه کنترل ه یچگونه مداخلهای را دریافت نکردند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه حساسیت اضطرابی ریس و مک نالی (1985) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده های پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون افراد گروه های آزمایش و کنترل در میانگین نمرات حساسیت اضطرابی، تفاوت معناداری وجود دارد. درمجموع، می توان گفت که آموزش و تغییر اصلاح رفتار والدین بر کاهش حساسیت اضطرابی دانش آموزان با اختلال نارسانویسی اثربخش است.

کلیدواژه ها:

تغییر اصلاح رفتار والدین ، حساسیت اضطرابی ، اتیسم ، دانش آموزان