عدم استناد به توافق داوری در مرحله بدوی و استناد به آن در مراحل شکایات از رای

اشخاص قبل از مراجعه به دادگاه یا حتی بعد از مراجعه به دادگاه می توانند دعوای خود را به داوری ارجاع دهند، این امر می تواند مزایای زیادی داشته باشد که از جمله آنها کاهش اطاله دادرسی و صدور رای دقیق تر، توسط داورانی که در امر ارجاع شده تخصص دارند می باشد. علاوه بر اینکه در قانون آیین دادرسی مدنی به این نهاد توجه شده در قوانین دیگر از جمله قانون داوری تجاری بین المللی ایران به این نهاد به طور تخصصی تر پرداخته شده است. که در این تحقیق بخشی از قوانین داوری را مورد بررسی قرار دهیم که ببینیم آیا بعد از صدور رای در مرحله بدوی و عدم استناد به توافق نامه داوری و همچنین استناد به آن در مرحله ای دیگر مثلا در مراحل شکایات از رای آیا رای قابل نقض می باشد یا صرفا عدم استناد به آن در مرحله بدوی را اقاله ضمنی توافق نامه بدانیم و رای دادگاه را صحیح و غیر قابل نقض بدانیم ، که در این تحقیق این پرسش را در حالات و مراحل مختلف شکایات از آراء مورد بررسی قرار میدهیم ، زیرا از جمله مواردی می باشد که در قوانین ما به صراحت تکلیف آن مشخص نشده است. ابتدا با طرح مساله ، سوالات ، فرضیات و اهداف تحقیق را بیان کرده و پس از بیان این مقدمه به بررسی پرسش مورد نظر پرداختیم و در نهایت با نتیجه گیری و جمع بندی مطالب راه حل پیشنهادی خود را در جهت رسیدن به جواب مساله پیشنهاد داده ایم.

کلیدواژه ها:

داوری ، موافقت نامه داوری ، استناد به موافقت نامه داوری ، اعتراض به آراء قطعی