ساخت و اعتبارسنجی بسته نرم افزاری مبتنی بر ردیاب چشم جهت بهبود توجه در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 451

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CGCO05_001

تاریخ نمایه سازی: 22 مرداد 1399

چکیده مقاله:

مقدمه: اختلال نقص توجه بیش فعالی ( Attention Deficit Hyperactivity Disorder یا ADHD )، نوعی اختلال نوروبیولوژیک و شایع بین کودکان سنین دبستان می باشد. یکی از شاخص های کلیدی ضعف عملکرد تحصیلی، کوتاه بودن فراخنای توجه به ویژه در تکالیفی است که مستلزم تمرکز طولانی می باشد. توجه یک سازه پیچیده است و به اجزای مختلفی اشاره دارد که یکی از اجزای آن، توجه بصری می باشد. کودکان مبتلا به ADHD قادر به تمرکز بر یک تکلیف نیستند و قبل از تمام شدن تکالیف، آن را نیمه کاره رها می کنند. برای بهبود این توانایی و افزایش فراخنای توجه، تکالیف را به اجزای کوچک تری تقسیم می نمایند و بدین ترتیب، میزان توجه پایدار کودک را در هر جزء از تکلیف بهبود می بخشند. روش ها و ابزارهای مختلفی به منظور بهبود این توانایی طراحی شده است. هدف از انجام پژوهش حاضر، طراحی و اعتبارسنجی بسته نرم افزاری مبتنی بر ردیاب چشم جهت بهبود توجه در کودکان مبتلا به ADHD بود. مواد و روش ها: این مطالعه به روش اعتبارسنجی انجام شد و جامعه آماری آن متشکل از تمام متخصصان حوزه تکنولوژی آموزشی و یادگیری و اختلالات روان شناختی کودک و نوجوان استان اصفهان بود. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، ۱۰ نفر از متخصصان انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل سخت افزار ردیاب چشم Tobii Eye Tracker ۴C ، بازی طراحی شده با موتور بازی سازی Unity و پرسش نامه محقق ساخته جهت اعتبارسنجی نرم افزار طراحی شده بود. تحلیل داده های کمی اعتبار نرم افزار با استفاده از ضریب Kappa صورت گرفت. یافته ها: پس از اصلاح نرم افزار بر اساس نظرات متخصصان، ضریب Kappa برابربا ۹۳/۴ درصد به دست آمد. نتیجه گیری: بر اساس نظر متخصصان، به نظر می رسد که نرم افزار مذکور اعتبار کافی داشته باشد و بتوان از آن جهت بهبود توجه در کودکان مبتلا به ADHD استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

جواد راستی

استادیار، گروه مهندسی پزشکی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

امیرحسن ترابی

کارشناس ارشد، گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

نسیبه صرامی فروشانی

دانشجوی دکتری تخصصی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران

گلناز امیری

دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی پزشکی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

نگار ملکی فر

-دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی پزشکی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران