مقایسه روش دراستیک استاندارد و مدل های ناپارامتریک یادگیری بر پایه نمونه با پارامتر K (IBK) و درخت تصمیم M5 در مکان یابی پتانسیل آلودگی آب های زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت آستانه- کوچصفهان)
محل انتشار: فصلنامه پژوهش در بهداشت محیط، دوره: 5، شماره: 4
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 552
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JREH-5-4_005
تاریخ نمایه سازی: 19 مرداد 1399
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: با توجه به نیاز روزافزون جوامع بشری به منابع آب زیرزمینی، حفاظت و جلوگیری از آلودگی این منابع امری ضروری تلقی می گردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی آسیب پذیری آبخوان آب زیرزمینی آبخوان دشت آستانه- کوچصفهان استان گیلان، با استفاده از روش دراستیک و مدل های ناپارامتریک انجام شد. مواد و روش ها:در این پژوهش، پارامترها به صورت 7 لایه در محیط نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای دشت تهیه و پس از وزن دهی و ترکیب رتبه های استاندارد، نقشه آسیب پذیری آب های زیرزمینی دشت با استفاده از روش دراستیک تعیین گردید. برای صحت سنجی مدل، از داده های نیترات در منطقه استفاده شد. سپس با کمک مدل های ناپارامتریک یادگیری بر پایه نمونه با پارامتر K و درخت تصمیم M5 مقدار نیترات تخمین زده شد. همچنین آزمون گاما برای یافتن بهترین ترکیب پارامترهای ورودی اجرا گردید. یافتهها: بر اساس نتایج این پژوهش، آسیبپذیری آبخوان دشت کوچصفهان در 56/18% دارای آسیب پذیری اندک، 29/51% دارای آسیبپذیری اندک تا متوسط، 46/28% دارای آسیبپذیری متوسط تا زیاد و 67/1% دارای آسیبپذیری زیاد میباشد. همچنین هر دو مدل ناپارامتریک به کار گرفته شده تخمین مناسبی از مقدار نیترات میدهند، اما مدل M5 بهترین نتایج را دربرداشت (98/0=R2). نتیجهگیری:مدل های ناپارامتریک، روشی کارا در تخمین آسیب پذیری آبخوان محسوب می شوند و نتایج دقیقی از برآورد پتانسیل آلودگی در منطقه می دهند. این نکته برتری مدل M5 نسبت به سایر روش های مورد بررسی در آسیب پذیری آبخوان را نشان می دهد. نوع مقاله: پژوهشی
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیرا رهنما
گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
حسین خزیمه نژاد
دانشیار، گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران،
عباس خاشعی سیوکی
دانشیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :